کد مطلب:1829 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

علم غيب مختص به خدا است. چگونه بعضي از افراد از غيب خبر ميدهند و درست هم درميآيد؟

در قرآن كريم آيات چندي در مورد علم غيب وارد شده و در روايات فراواني نيز به اين موضوع اشارت رفته است و مفسران به بحث در مورد آنها پرداختهاند. از مجموع اين مباحث استفاده ميشود:

علم غيب در درجه اول اختصاص به خدا دارد و او ذاتاً و به طور استقلالي، به غيب آگاهي دارد. براي آگاهي از غيب، هيچ گونه نيازي به شخصي يا چيزي ندارد. اين سخن در قرآن آمده است: بگو هيچ يك از كساني كه در آسمانها و زمين هستند، غيب را نميدانند مگر خدا و: (اي پيامبر) بگو من به شما نميگويم خزائن خداوند نزد من است، و من غيب نميدانم. (2)

از سوي ديگر آياتي ميگويد كه خداوند به نوعي علم و خبر از غيب را به پيامبران داده است. و چنين است كه از خبرهاي غيبي به تو وحي ميكنيم

چنان نبود كه خداوند شما را از علم غيب آگاه كند، ولي خداوند از ميان رسولان خود هر كس را بخواهد برميگزيند (و قسمتي از اسرار غيب را در اختيار او ميگذارد). (3) پس هستند بندگاني كه بر غيب آگاهي دارند. در زمان پيامبر و اميرالمؤمنين و ساير ائمه پيشگوييهايي توسط اين بزرگواران صورت گرفته است كه از آگاهي آنها بر غيب حكايت ميكند كه به اذن الهي بر غيب اطلاع يافتهاند. غير از پيامبران و معصومين، اشخاص ديگري نيز هستند كه با اذن الهي بر برخي از علوم غيبي آگاهي مييابند، مانند وصي حضرت سليمان به نام آصف بن برخيا كه به تعبير قرآن علم محدودي از كتاب نزدش بود و تخت بلقيس را در يك چشم بر هم زدن نزد سليمان حاضر نمود. (4) موارد فراوان ديگري در تاريخ مضبوط است. از طرف ديگر هستند ناآگاهان و شياداني كه با ادعاي احاطه به علم غيب، قصد فريب مردم را دارند و با تسخير جن و يا رياضتهاي باطلي كه دين اسلام آنها را ممنوع نموده است، براي خود وسيله كسبي فراهم نموده و به فريب مردم دست زدهاند. بايد ضمن دقت كامل فريب اين گونه افراد را نخورد، ولي اگر واقعاً از اولياي خدا باشد و قصد گمراه كردن مردم را نداشته باشد، احتمال دارد كه بر غيب آگاهي يابد، آن هم به مقدار محدود، نه اين كه هر چه را اراده كند، بر آن آگاهي يابد، چرا كه اين مقام فقط به انبيا و اولياي خدا يعني امامان معصوم (ع) اختصاص دارد.

براي اطلاع بيشتر به تفسير نمونه آدرسهاي ذيل رجوع شود:

تفسير نمونه ج 1، ص 70

تفسير نمونه، ج 25، ص 142 تا 154.

تفسير نمونه، ج 23، ص 551.

پينوشتها:

1 - نمل (8) آيه 65.

2 - انعام (6) آيه 50.

3 - آل عمران (3) آيه 179.

4 - نمل (27) آيه 40.